dinsdag 16 juni 2009

vrijdag 12 juni 2009

Onmachtige beschermers

hoe kwetsbaar
worden wachters achter
kantelen,
de strijders in de bressen,
als het onbeschermde,
het onschuldige,
niet beschermd
kan worden

hoe sterk dan,
krachtig
het onschuldige,
zich beschermd
te weten
door onmachtige
beschermers,
omdat zij altijd
achter de kantelen
en in de bressen
de beste bescherming
voorstaan

zondag 7 juni 2009

Alles in drieën, deel 7


Dichterbij

verder
dan de horizon
dichterbij
is de liefde
de afstand
wordt aangeraakt
een streling
met een zucht
verder
dan de horizon
voelt
de liefde
dichterbij

vrijdag 5 juni 2009

maandag 1 juni 2009

Sanadome, hoe het afliep...


Naast goddelijke ontspanning en hemelse aanblikken,
naast veel, heel veel liefde voelend,
voor elkaar en door elkaar,
hebben wij ook genoten van
datgene wat ons niet beloofd was!


De drijvende schone
was een aardse moeder.
Maar wel een in al haar schoonheid!

De drijvende schone
was er een
die wat moeilijk uit
het bubbelbad kon komen.

Over hemelse aanblikken gesproken.


Zo de mijnese!


En zo sierlijk haar hand!

Terras














Op het terras legt zij
nog eens een keer
uit, aan hem, wat
zij gisterenavond bedoelde
te zeggen.
Op zo'n manier, al zou hij
iets willen tegenwerpen
om maar iets te tegenwerpen te
hebben in dit soort gesprekken,
dat hij slechts knikt en zegt
het fijn te vinden met haar te
praten over wezenlijke
dingen.
Door haar Madonna-zonnebril
kijkt ze hem warm aan, ze bedenkt
dat ze met hem wil
vrijen.



Op het terras luistert hij
nog eens een keer,
hoe zij, de woorden zorgvuldig
kiezend, hem vertelt wat
zij gisteren eigenlijk wilde
zeggen.
Haar woorden raakten hem
meer dan hij dacht en
nu weer.
Hij wil haar vasthouden en
zeggen dat het goed
is.
Hij vindt het fijn met haar
te praten, zij hoort hem
altijd.
Door haar bril ziet hij
de warmte, die hij
zo herkent.


Avond4daagse 2009





Is 't erfgoed? Is 't cultuur?
Ik heb werkelijk niets met dit fenomeen.
Het is opgeklopte saamhorigheid, het is gemeenschapszin in haar engste vorm.
Het is een week lang rennen om start en finish te halen.
Het is opbieden tegen elkaar: wie heeft de meeste snoep en wie krijgt de meeste presentjes bij de binnenkomst.

Is 't erfgoed, cultuur?
Het is niets.
Of zag ik toch kinderen met pretogen, hoorde ik hen lachen?

Hoe dan ook, als vader ben je toch trots als je kinderen weer het Simonsplein hebben 'gehaald'.
Vermoeid, maar voldaan.
En verwachtingsvol wordt er gekeken of je 't allemaal gezien hebt.

Meestal zag ik het.