woensdag 30 juni 2010

Prachtig!



Ik ga nu uitzoeken wanneer ze naar Nederland komen!

Ah! Ze schijnen in september naar de HMH te komen...

maandag 28 juni 2010

Fick Fufa

Jan Boessenkool bericht ons geregeld vanuit Zuid-Afrika:

De Bavaria-meissies zijn al de hele week voorpaginanieuws. Heel het land spreekt er schande van dat Zuid-Afrika zijn oren zo laat hangen naar de neokoloniale Fifa. Het bracht een Kaapse artiest ertoe het opschrift Fick Fufa op een aantal t-shirts te laten drukken. Hij wil overigens niet met zijn naam in de krant uit angst dat Blatter hem zijn baan zal afpakken. Er zijn 2000 extra mensen aangesteld om lik-op-stuk rechtbanken te bemensen. Tot nu toe zonder ook maar één voetbalfan te hebben kunnen straffen. De tegenstelling tussen de Fifa-mentaliteit en de sfeer die al die supporters uit alle hoeken en gaten van de wereld produceren, kan haast niet groter. Zo dramatisch slecht als het voetbal is, zo sfeervol is het op de tribune, tussen en met de Zuid-Afrikaners, Australiërs, Nigerianen en de Grieken. Het is een domper voor de Super Eagles, maar het belet ze niet ook na afloop samen met het Hellas-volk te genieten. Overigens is niet iedereen aardig voor elkaar. Zo hebben de Engelsen het over de USeless A. Maar op de eigen prestaties hoeven ze ook niet bepaald trots te zijn, tot nu toe. En ik heb ze nog wel als wereldkampioenen gepoold.

De kalebas is, denk ik, wel het mooiste stadion dat ik ooit gezien heb. We zijn voor de wedstrijd Nederland – Denemarken op zoek naar Denen om samen op de foto te gaan. Het valt tussen al dat oranje nog niet mee ze te vinden.

De wedstrijd zelf is slaapverwekkend. Voor vriend Wietze zelfs letterlijk. Deze UEFA-B gediplomeerde trainer weet wanneer dat wel en niet kan. Op een enkele uitzondering na analyseert hij de meeste wedstrijden tot nu toe als matig tot slecht. En dat Sneijder tot man of the match wordt betiteld, is een lachertje. Alleen Stekelenburg is foutloos.

We stappen hier in Potchefstroom het bureau voor toerisme binnen. De zes dames achter de balie schrikken op. Een toerist is wel ongeveer het laatste dat ze hadden verwacht. Ze regelen voor ons dat we ’s avonds in Ikageng, de township op enkele kilometers hier vandaan, met de lokalen samen Bafana Bafana kunnen aanmoedigen. Forlan is genadeloos. We worden er met elkaar niet vrolijker van. De boys heten tegenwoordig Banana Banana. De eerste barstjes in de regenboognatie worden zichtbaar. Parreira is toch eigenlijk niet zo’n hele goeie coach. In ieder geval verdient hij veel en veel te veel. Naast de kritieken doen velen in de media verwoede pogingen als één man achter het eigen team te blijven staan, teneinde het nog één keer tot een onmogelijke prestatie op te stuwen. Zelfs Mandela roept vandaag in de krant op tot magic, united South Africa. Trouwens, van die Fransen moet de komende week toch met ruime cijfers te winnen zijn. Ondertussen kost het ons moeite in het witte gedeelte van Potchefstroom de kroegbaas zo ver te krijgen dat hij de wedstrijd Nederland – Japan op het grote scherm laat zien. De witte lokalen kijken liever naar Zuid-Afrika – Italië, rugby wel te verstaan.

Yvonne Jaspers zou ook hier kijkcijferrecords kunnen breken. Onderweg, ergens in dit immens grote en uitgestrekte land, staat een groot bord in een weiland: Bul soek Boer. Hoe zou Yvonne dat aanpakken, geile stieren aan een boer helpen? Zou de vuvuzela daarbij nog van dienst kunnen zijn? Die toeters zijn overigens al aardig tot rust gekomen en beperken zich inmiddels voornamelijk tot in en rond de stadions tijdens wedstrijden. Zolang ze niet direct in je nek zitten te blazen, is het goed uit te houden. Vanavond mogen we er weer van genieten, in die prachtige kalebas, tijdens de topper Brazilië – Ivoorkust. We gaan opnieuw in het oranje, als supporter van Drogba en Kalou dit keer. Hopelijk is de wedstrijd hartverwarmend, want het vriest iedere nacht, de koudste junimaand in tijden. Ons geniet baie!

vrijdag 25 juni 2010

Parkeren





Het gemak, lees iPhone, dient de mens, lees de Warrige.

Cyanide and Happiness, deel 3

Nog een keer Nutz













Misschien wel het beste optreden, daar in Zelhem.

Maar het zou de laatste keer kunnen zijn.

Meer dramatischer kan ik het niet verwoorden.

(foto's van Anne en Eva)

I'm the man!


Soms is teruggaan in de tijd meer dan schrijnend, getuige deze poster. Door te wijzen naar de publieke vrouw werd de zelfverantwoordelijkheid ondergeschikt gemaakt aan het lot. De vrouw was hierin het kwade en alleen door zelfbeheersing van de man zou het gevaar van besmetting allengs verdwijnen.

Kortzichtigheid kent in deze nog steeds de lengte van 's man lid.

donderdag 24 juni 2010

maandag 21 juni 2010

Puur

Vloerbedekking voor A en F!

Vaderdag

hou van jou! Lieve papa i love you

Ik vind het leuk en fijn als ik bij je ben.
En ik mag blij zijn dat ik je ken.
Je bent de leukste vader die er is,
dat heb ik echt niet mis.
Ik vind het altijd leuk met jou
en weet dat ik van je hou!

Je bent echt super lief,
je bent mijn hartedief.
Om jou heb ik vaak de slappelach,
het word vast vandaag weer zo'n dag!

-xxx- Fleur


lieve papa (fredmans)

dit gedichtje heeft misschien geen rijm
maar om te zeggen dat ik van je hou
hoeft niet alles te rijmen
maar weet:

lieve papa ...

i love you!

Liz


Papa jij bent mijn steun in moeilijke dagen.
Papa ik kan altijd alles aan jou vragen.
Ik vind het altijd zo fijn bij jou.
Elke week een nachtje bij jou slapen dat blijf ik eeuwig trouw.
Papa ik hou zo super veel van jou elke dag weer.
En het wordt elke dag alleen maar meer.
Nu is het vaderdag.
De dag waarop jij alles mag.
Weetje wat ik nu ga doen.
Ik geef jou een dikke lebberzoen. xD

Whahahahahaha wat ben ik toch weer grappig ;)
Kus je liefste dochter Merel.

vrijdag 18 juni 2010

donderdag 17 juni 2010

woensdag 16 juni 2010

Feel it!

Tshalabala scoort de 1-0 voor Bafana Bafana tegen Mexico. Van pure vreugde tilt een jongen me op en rent met me door de menigte. We staan met duizenden, waaronder een handjevol witten, te kijken naar het grote scherm in het stadion van Mafikeng, nabij de grens met Botswana. Overigens moet dit stadion ongeveer het meest bizarre ter wereld zijn, met grote panelen als tribunes die alle kanten opstaan, maar nauwelijks richting het veld. Het doet aan de geweldige vreugde-uitbarsting niets af. Wat een gigantisch volksfeest. Ik kost me moeite tranen van ontroering te onderdrukken. Er is even teleurstelling als de Mexicanen gelijk maken, maar dat deert de feestvreugde geenszins. Het dansen en zingen gaan gewoon door. Hier en nu verbroedert voetbal zeker. Feel it!

Heel het land gonst van de vuvuzela’s. We zijn er al aan gewend en missen ze bijna als het even stil is. Ze zijn ook volop in gebruik als we op uitnodiging aanwezig mogen zijn bij de opening van de Cruyff-court in Hilbrow, de ongeveer meest gevaarlijke wijk van Johannesburg-city. Iedereen die er rond het Nederlandse elftal toe doet, is van de partij, inclusief de volledige selectie. Klaas, mijn zoon, samen op de foto met Sneijder: “Wesley, ze denken vaak dat ik je broer ben, alleen wel een stuk knapper”. Sneijder kan de grap wel waarderen. Het moet gezegd, onze jongens maken er een mooie show van en doen hun P.R-werkzaamheden naar behoren. De volop aanwezige pers lijkt van de toegankelijkheid te smullen. En J.C. zelf loopt uiteraard apetrots rond.

De Engelsen en Amerikanen kunnen het onderling ook met elkaar vinden, al lijken de Engelsen het met drinken voor en tijdens de wedstrijd toch dik te winnen. De stemming onder de Yankees krijgt al na een paar minuten een flinke knauw, maar gelukkig vinden zij een vriend in de arme Engelse keeper. God saved misschien the Queen wel, maar liet zijn doelwachter toch wel erg in de stront zakken. Opvallend is dat toch maar heel weinig Zuid-Afrikanen een kaartje hebben weten te bemachtigen. Niet alle buitenlanders hebben angst (gehad) om naar Zuid-Afrika te komen. Ik ben benieuwd hoe dat de komende wedstrijden zal zijn.

Wat dat betreft, is het toch nog maar de vraag of ‘het volk’ hier uiteindelijk veel aan deze WK zal overhouden. “Wêreldbeker-droom spoel in die toilet af”, las ik in Beeld: “Hoewel een begeesterde sfeer voor en aan het begin van de World Cup, is er toch ook veel scepsis as een mens besef dat vele drome verwachtings wat om die toernooi gebou is, heeltemal onrealisties is”. Het is misschien allemaal wat dubbel. Een van de Fifa-ticketbureaus bevindt zich in een prachtig nieuw winkelcentrum, midden in Soweto. Wij zien het scherpe contrast van het uiterst luxe winkelcentrum en de krotten van Soweto, maar ook hier ervaren wij de sfeer als begeesterend en voelen we de vreugde van de vuvuzela’s.

Op vijf minuten lopen van onze uitvalbasis zijn de misschien wel aanstaande wereldkampioenen aan het trainen. De Spanjolen genieten zichtbaar van de mooie accommodatie. Het hotel is speciaal voor hen gebouwd. Wij concluderen dat ze wel lekker aan het ballen zijn, maar dat Nederland voorlopig niets van ze heeft te vrezen. Misschien later in het toernooi. Van Marwijk is reeds op de hoogte van onze analyse.

Morgen gaan we in Soccer City zien of hij het begrepen heeft: Nederland-Denemarken.


Column Jan Boessenkool