Gezien bij Galeria Inno

Mijn liefde

Zij is meer dan Antwerpen, zij is mijn wereld.

In haar wil ik verdwalen.

Antwerpen

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

Met mijn liefde nemen we de wereld, maar eerst Antwerpen.

.

Zo de mijnese!

Ik heb weer 's een plaatje gekocht #5

Chris Rea op zijn Hofner is al jarenlang mijn god!

Ik heb weer 's een plaatje gekocht #4

'Oh Jean', en je houdt het niet droog! Er zit plezier in hun muziek! Leve de gitaar en tamboerijn! Ik houd van The Proclaimers!

Ik heb weer 's een plaatje gekocht #3

Muzikaliteit van de bovenste plank! En een stem, beste mensen!

Ik heb weer 's een plaatje gekocht #2

Dan durf ik bijna geen toets meer aan te raken. Hij speelt tot in je hart. Zijn aanslag verwordt tot inslag!

Ik heb weer 's een plaatje gekocht

Fijne man, fijne stem, fijne muziek.

Johnny Cash

Zo integer, zo puur!

Het Boekje van Anne

.
.

Je 'leest' het met een glimlach, ze heeft prachtig een jaar samengevat. Weer een jaar A en F, weer een jaar 'systeem', weer een jaar met fijne mensen om ons heen.

Maar het Boekje kent niet alleen betekenisvolle foto's - geëtst in onze herinneringen, geschilderd in gedachtes - vooral wat zij schrijft heeft me geraakt:

.

Zo de jouwnese in 2009!

.

Ik wist haar de mijnese in het afgelopen jaar! Maar niets zegt zij over 2010. En wat maakt me dat gelukkig! We gaan opnieuw het avontuur aan. Als A en F, in welke verschijningsvorm dan ook!

.

Dat ze alle 'mijnese-foto's' opgenomen in het Boekje is dan alleszeggend!

.

Stadsdichter Joke van Leeuwen

.

.

Zonder

Acht keer heb ik de bomen kaal zien worden,
acht keer heb ik de bomen vol zien worden.
De zetel die ik vond is wankel.

En ik versta alles: de vermaning van een
man achter glas, de kreet van een kind
op een schommel.

Ik inspecteer mijn handen, nu die niet
werken mogen, ik controleer mijn hoofd
of daar nog iets vertakt.

Ze zeiden vroeger als ik niesde:
nu komt het allemaal in orde. Ik nies
de hele winter.

Mijn zus heeft al papieren, mijn zus
heeft nu een kaartje kleiner dan een
boterham.

Ai, als ik eens een zetel had die zachter
voor mijn rug was en dat ene, kleiner
dan een boterham.
.
.
.
(Joke van Leeuwen was Stadsdichter van Antwerpen in 2008)

.

.

Foto van de Maand, december 2009

Zo de mijnese!

Schaatsen op het Simonsplein

.

.

.

.

.

Mijn dochter volleybalt nu...

... en ze geniet meer dan ooit!

Na het poetsen...

.
... een retestrakke boekenkast!

De dochters en hun vader

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

(foto's gemaakt door m'n jongste; ik herken enig talent)

.

Druk doende met dit historisch document liet de oudste zich ontvallen:"Pap, wat hebben we het eigenlijk goed, zo samen! Andere vaders doen dit nooit met hun dochters!"

Onder een traantje heb ik haar vervolgens doodgeknuffeld, terwijl de jongste wat ontdaan vroeg of ik echt huilde. De middelste trok haar schouders op en streek door mijn grijze haardos en vond mijn baard (lees winterkleedje) wel cool.