Mijn lief houdt van mij!

Foto van de Maand, oktober 2009

Breda met m'n lief.

Het zit in de kleine dingen. In een horloge passen, dat vervolgens niet staat. In 2 cd's kopen. In het wijntje na de uitsmijter. Het wollen jurkje dat haar weergaloos staat. Dat maakt dat je anderhalve meter achter haar wil lopen. Structureel.

.

Het zit in hand in hand. Het wijzen op de mooie dingen. Het vogeltje van 139 euro, het bestek van geborsteld staal, het ordinaire jurkje van SPS.

.

Het is zo A en F. Zo koffie drinken tijdens het autorijden. Zo de schoenlepel van de Blokker of de ring van Shoeby.

.

Het is het uitspreken van geluk.

.

.

Alles in drieën, deel 10

Op veler verzoek...

Zo de mijnese!

42!

onder de indruk
elke keer weer
van liefde
van trouw
van dronken geluk
van pure schoonheid
van vriendschap

want

zoveel verschil
zo weinig verwachting
maar toch ook
weer wel

missen is dan houden van
of nadenken tot

vriendschap
is een verantwoordelijkheid
zonder opgelegde
verplichting
zonder onuitgesproken
verwachtingen

vriendschap verwordt
een sluipmoordenaar
als
vrienden
elkaar benauwen
verengen
in opgelegde
denkbeelden
in algemeen aanvaarde
maatstaven

vriendschap
sterft bij
liefdeloze
rekenschap

onder de indruk
van ervaren
tegenstrijdigheden
door
groeiend verschil
in liefde
trouw
dronken geluk
pure schoonheid

van vriendschap

Less is more, according to Marillion

Vooropgesteld: ik moest mee! Maarten, verstokt Marillionliefhebber en muzikale vriend wist echter wel te vertellen dat ik er geen spijt van zou krijgen.

'Ooo, jij gaat zo ontzettend genieten.'

.

Hij kreeg gelijk. Vanaf de eerste toon was ik geboeid door de muziek. Het ging dwars door me heen!

Het werd een indringende avond, door geheimzinnigheid (noem het mystiek), door de instrumenten, de mensen, de klanken. Indringend, maar ingetogen. Door subtiliteit, door kunde.

Marillion kent een muzikaal niveau, dat naar onbereikbaar neigt, naar dromen van, naar einders die wegblijven.

.

Less is more, het betreffen bestaande nummers, die -zoals de zanger Hogarth het plastisch uitdrukt- tot op het bot gefileerd zijn, om vervolgens akoestisch weer van vlees te worden voorzien. Deze nieuwe oude nummers maken mij nieuwsgierig naar de originelen.

.

Marillion is een band die zijn gelijke niet kent, al was door de binding met hun achterban. Marillion kent, in tegenstelling tot vroeger -met de heerlijke excentriekeling Fish- de cult-status, is voor velen een geloof, een religie. En daar maak je geen grapjes over!

.

Je mag niet zomaar roepen dat Toto ook een leuk bandje is, het levert je verstoorde gezichten op. Je mag niet om Kayleigh roepen, blasfemie word je ten laste gelegd.

Nee, als Hogarth de eerste tonen inzet, wordt er meegezongen, zachtjes, brommend. De lyrics, ze worden woord voor woord gekend, het zijn waarheden, artefacten van een gemeenschap die zonder enige gene in t-shirts met ronde hals rondloopt, als ware zij gebleven in de tachtiger jaren. Fish bezong de Company, maar Hogarth is hun god. Met de 4 zonen aan zijn zijde.

.

Ik ben blij dat ik meemoest, dat Maarten mij kennis liet maken met deze rasmuzikanten. Marillion betekent verwondering in optima forma: ik wil dat nog eens!

.

Less is more, much more!