Als je zwager in een toonkunstkoor zingt, ga je naar een uitvoering. Als die uitvoering ook nog 's in het Musis is en het Gelders Orkest speelt een deuntje mee, is dat mooi meegenomen. Ik vond aanvankelijk het kaartje à 35 euro wel wat aan de hoge kant. Dat wel.
Ik was al weleens naar een dergelijk concert geweest, toen was het uitzitten. Maar dit? Dit sloeg alles! Al bij de eerste tonen van de Mattheus Passion sloeg mijn keel dicht. Ik keek naar een koor - zwager raakte even subtiel zijn strikje aan op ons uitbundig zwaaien - een orkest en een knapenkoor, die gepassioneerd het lijden van een held bezongen. Als je niet gelovig bent, zou je het bijna worden en afvalligen bespringt de schaamte.
Indrukwekkend hoe klanken verworden tot samenhang, hoe stemmen in elkaar opgaan en hoe wij, als toeschouwers daarop reageren. Ik zag mensen met rode ogen de zaal verlaten. Geëmotioneerd, maar met een glimlach.
En mijn zwager? Hij gaat, geloof ik, een of andere Unvollendete van een of andere Brückner zingen. Als we kunnen, gaan we er weer heen. Al zong-ie 'Kedeng kedeng' van Meeuwis uit 1854, we hebben er een hobby bij.
Wat lief! En ik wist niet eens dat je een Blog had...
BeantwoordenVerwijderen