Gedurende
heel zijn leven is de mens op zoek naar het antwoord op die ene vraag ‘Waartoe dien ik op deez’ aard?’
Hier,
in Zuid-Frankrijk, heb ik – mede door het retorisch karakter van bovenstaande
levensvraag – een waar substituut gevonden, een vraagstuk die mij echt
bezighoudt. Maar nu ook mét antwoord! ik heb niet een heel leven nodig om uit
te vinden wat mijn levensvraag behelst. Met negen muggenbulten als in een
heksenkring op mijn kont – zojuist verzorgd door mijn geliefde (I’m impressed) –
welke zich tezamen gevormd tot een grote plaquette, waar menig gedenksteen
jaloers op zou zijn, vroeg ik mij hardop af ‘Waartoe
dient de muskiet op deez’ aard?’
Om er
een hartgrondige NIETS erachteraan te gooien. Niets, maar waarom zo indringend
aanwezig? Het schemert nog niet, of zwermen muggen laten zich vallen uit de
bomen als haviken op de argeloze kampeerders. Ondanks liters citroenolie van
het Kruidvat en ondanks het gifkanon – waar menig paard van zou omvallen - van
de plaatselijke ongediertebestrijder, blijken de kleine duivels zo resistent
als kakkerlakken in de IJstijd.
De meest
verwerpelijke schepselen van Gods natuur – of noem het een architectonische
vergissing van de Schepper - verzamelen zich gedurende de dag ergens op de
camping om bij het vallen van het duister en masse het bloed der onschuldigen
te drinken.
Waarom
waren zij het niet die stierven toen de aarde getroffen werd door meteorieten?
Het zou de wereld en het verblijven in Zuid-Frankrijk zoveel meer
veraangenamen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten