De uitgever Van Granen schrijft zelf de inleiding van dit net niet verschenen boek:
'Aken heeft mij om een aantal redenen altijd gefascineerd. Geschiedenis en gastvrijheid gaan er ogenschijnlijk hand in hand. Het brengt zijn eigen bezitters en bezitlozen voort. Want dat is ook een kant van Aken.
Het leven van Aken verandert voortdurend, maar blijft toch hetzelfde. Na een paar uur begint de stad zwaar op de bezoeker te drukken. De moderne Akenaar mag dan niet de toon aangeven in de wereld van de kunst en wetenschappen, toch is hij immer snel van begrip en als gast stap je een stad binnen die licht is, maar tegelijkertijd ook stug.
Maar als men de stad ten slotte weer verlaat, schijnen de problemen ineens heel futiel en hoor je na een paar dagen alleen nog oneindig zachtjes het geknetter van de stad in je achterhoofd galmen.
Daarom was ik ook blij verrast toen Epi Duist mij zijn boek over Aken voorlegde. De stad waar hij in een dag op een drafje doorgelopen is, met op zijn rug een bijna 15 kilo wegende rugzak, waarvan de lezer de inhoud kent, maar waarvan de mensen op straat geen flauw idee hebben, wat zorgt voor een vreemd, maar zeer welkom spanningsveld.'
Geen opmerkingen:
Een reactie posten