Tijd genoeg

Het klinkt wellicht te hip-hedendaags, te yupperig, maar we moeten bijna de agenda's naast elkaar leggen - een gezamenlijke kalender gaat ons veel te ver! - om een dag samen te kunnen hebben. Een dag zonder verdeelde aandacht. Die we dan ook direct naar onszelf hebben genoemd: A&F-dag, narcisten die we zijn.

Wat overigens opmerkelijk is, 5 jaar geleden zou dit ondenkbaar zijn geweest. Sterker, we zouden er onwel van geworden zijn. Een dag samen? Pfff, het zou wat! En dan zeker de hele dag met elkaar opgescheept zitten en benoemen hoe fijn het toch wel niet is en dat we het vaker zouden moeten doen en hoe goed dit is voor de relatie. Zum kotzen!

Maar we doen het! We zijn ouder geworden, wijzer. Twee mensen, die pretenderen eigenzinnig te zijn, levensgenieters, pakken elkaars hand en zeggen met dikke stem en natte ogen 'voorlopig bij elkaar te willen blijven, in ieder geval tot en met Oud en Nieuw'. Om er dan snel aan toe te voegen dat Koninginnedag ook wel haalbaar geacht wordt.

Afgelopen weekend hebben we onze eerste dag samen gehad. Ietwat springerig riep Anne dat het een dag vol 'eerstekeertjes' zou worden. Ze is heel erg van de 'eerstekeertjes'. Over de invulling van de dag was wel enig overleg nodig. Werd het sauna of het Sonsbeekpark? De zon scheen, maar het waaide ons te hard. Het excuus gevonden, werd verrukt de gang gemaakt naar de ultieme ontspanning.

Aldaar constateerden we, in onze nakende nakie, wederom niet de enigen te zijn die verzakken. Wat kan de mens in al zijn hangende zweetheid toch ontstellend mooi zijn. Ogenschijnlijk zonder enige gêne stappen moeders Aarde en uitgerangeerde berenjagers in en uit dompelbaden, slaan harige klokkenspelen tegen evenzo harige dijbenen, worden borsten opzij gelegd om nog meer te genieten van het Oerwoudevent en bukken zij allen om het handdoekje goed te leggen op de ligstoel. Het meisje met de koffie en verse jus kijkt snel en discreet even de andere kant op.

Met enig verstolen plezier heb ik zo eens rondgekeken, daar op de zonneweide. In de aarzelende lentezon - het park was echt een slecht idee geweest! - vallen badjassen pardoes open en nemen mensen op ligstoelen houdingen aan als wanen zij zich thuis en niet bekeken.

'Zullen we nog een rondje maken?' Loom klinkt het uit haar mond, terwijl ze haar boek weglegt. 'Of zullen we eerst nog een kopje koffie nemen?'

We nemen de koffie. En een gebakje.

Want we hebben tijd genoeg.