vrijdag 21 mei 2010

Wat een band!



Afgelopen donderdag ben ik met een paar muzikale vrienden naar de progrockformatie 'Transatlantic' in 013 Tilburg geweest. Nooit van deze band gehoord.

Maar wat een band!

In 1999 werd deze supergroep opgericht door zanger/toetsenist Neal Morse (ex Spock's Beard, ook nog nooit van gehoord) en drummer Mike Portnoy (Dream Theater, maar mij iets te progressief). Als je daar een bassist van Marillion, Pete Trewavas en een gitarist van Flower Kings, Roine Stolt bij optelt, heb je een band die zijn gelijke niet kent. Werkelijk niet!


Deze muzikanten komen eens in de zoveel tijd bij elkaar. Het inoefenen van materiaal is minimaal, gezien de beslommeringen van hun eigen bands.

Als wij een 3-akkoorden nummer oppakken, doen wij daar een maand of twee over alvorens wij ermee gaan optreden...

Alle mogelijke maatsoorten, syncopes en accenten werden 013 in geslingerd. Als je al geen adhd had, kreeg je het spontaan. Mike Portnoy ranselde het drumstel, Neal Morse bespeelde twee stagepiano's tegelijk alsof het niks was en zong daarbij nachtegaalzuiver! Roine Stolt soleerde naar hartelust en Pete Trewavas danste met zijn linkerhand over de hals van zijn bas. Er was nog een vijfde muzikant, maar die hoorde er niet bij. Wist een doorgewinterde progrockfan mij te vertellen. Deze - duidelijk jongere - muzikant legde de tapijtjes waarover de anderen muzikaal flaneren konden. Naast backing vocals (iedereen zong trouwens) vloog hij van slaggitaar naar elektrisch, speelde piano en schudde het ei. Ergens was er een moment dat zijn handen twee verschillende ritmes aangaven. Ongekend!

013 was stampend vol, we stonden buik-aan-rug en schouder-aan-schouder. Het waren voornamelijk mannen met hoge spijkerbroeken en met zwarte shirtjes die er stonden te bewegen. Vuisten gingen de lucht in en vingers in een bepaalde stand. Ik vermoed dat er naar elkaar een progrockcode gegeven werd. De betekenis ervan zal vermoedelijk met het genieten te maken hebben. Woord voor woord werden de nummers meegezongen. Nummers als epics. Nummers langer dan anderhalf uur.

Om 5 over 12 liep ik, overdonderd, de zaal uit.



Mike Portnoy

Roine Stolt

Pete Trewavas

Neal Morse



Geen opmerkingen:

Een reactie posten