Fick Fufa

Jan Boessenkool bericht ons geregeld vanuit Zuid-Afrika:

De Bavaria-meissies zijn al de hele week voorpaginanieuws. Heel het land spreekt er schande van dat Zuid-Afrika zijn oren zo laat hangen naar de neokoloniale Fifa. Het bracht een Kaapse artiest ertoe het opschrift Fick Fufa op een aantal t-shirts te laten drukken. Hij wil overigens niet met zijn naam in de krant uit angst dat Blatter hem zijn baan zal afpakken. Er zijn 2000 extra mensen aangesteld om lik-op-stuk rechtbanken te bemensen. Tot nu toe zonder ook maar één voetbalfan te hebben kunnen straffen. De tegenstelling tussen de Fifa-mentaliteit en de sfeer die al die supporters uit alle hoeken en gaten van de wereld produceren, kan haast niet groter. Zo dramatisch slecht als het voetbal is, zo sfeervol is het op de tribune, tussen en met de Zuid-Afrikaners, Australiërs, Nigerianen en de Grieken. Het is een domper voor de Super Eagles, maar het belet ze niet ook na afloop samen met het Hellas-volk te genieten. Overigens is niet iedereen aardig voor elkaar. Zo hebben de Engelsen het over de USeless A. Maar op de eigen prestaties hoeven ze ook niet bepaald trots te zijn, tot nu toe. En ik heb ze nog wel als wereldkampioenen gepoold.

De kalebas is, denk ik, wel het mooiste stadion dat ik ooit gezien heb. We zijn voor de wedstrijd Nederland – Denemarken op zoek naar Denen om samen op de foto te gaan. Het valt tussen al dat oranje nog niet mee ze te vinden.

De wedstrijd zelf is slaapverwekkend. Voor vriend Wietze zelfs letterlijk. Deze UEFA-B gediplomeerde trainer weet wanneer dat wel en niet kan. Op een enkele uitzondering na analyseert hij de meeste wedstrijden tot nu toe als matig tot slecht. En dat Sneijder tot man of the match wordt betiteld, is een lachertje. Alleen Stekelenburg is foutloos.

We stappen hier in Potchefstroom het bureau voor toerisme binnen. De zes dames achter de balie schrikken op. Een toerist is wel ongeveer het laatste dat ze hadden verwacht. Ze regelen voor ons dat we ’s avonds in Ikageng, de township op enkele kilometers hier vandaan, met de lokalen samen Bafana Bafana kunnen aanmoedigen. Forlan is genadeloos. We worden er met elkaar niet vrolijker van. De boys heten tegenwoordig Banana Banana. De eerste barstjes in de regenboognatie worden zichtbaar. Parreira is toch eigenlijk niet zo’n hele goeie coach. In ieder geval verdient hij veel en veel te veel. Naast de kritieken doen velen in de media verwoede pogingen als één man achter het eigen team te blijven staan, teneinde het nog één keer tot een onmogelijke prestatie op te stuwen. Zelfs Mandela roept vandaag in de krant op tot magic, united South Africa. Trouwens, van die Fransen moet de komende week toch met ruime cijfers te winnen zijn. Ondertussen kost het ons moeite in het witte gedeelte van Potchefstroom de kroegbaas zo ver te krijgen dat hij de wedstrijd Nederland – Japan op het grote scherm laat zien. De witte lokalen kijken liever naar Zuid-Afrika – Italië, rugby wel te verstaan.

Yvonne Jaspers zou ook hier kijkcijferrecords kunnen breken. Onderweg, ergens in dit immens grote en uitgestrekte land, staat een groot bord in een weiland: Bul soek Boer. Hoe zou Yvonne dat aanpakken, geile stieren aan een boer helpen? Zou de vuvuzela daarbij nog van dienst kunnen zijn? Die toeters zijn overigens al aardig tot rust gekomen en beperken zich inmiddels voornamelijk tot in en rond de stadions tijdens wedstrijden. Zolang ze niet direct in je nek zitten te blazen, is het goed uit te houden. Vanavond mogen we er weer van genieten, in die prachtige kalebas, tijdens de topper Brazilië – Ivoorkust. We gaan opnieuw in het oranje, als supporter van Drogba en Kalou dit keer. Hopelijk is de wedstrijd hartverwarmend, want het vriest iedere nacht, de koudste junimaand in tijden. Ons geniet baie!